(ویدئو) یک کشاورز کفپوش موزاییکی متعلق به دوران بیزانس را کشف کرد
تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۳۷۶۷۰
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
بهار گذشته، یک کشاورز فلسطینی در حال کاشت درخت زیتون بود که بیل او به جسم سختی برخورد کرد. او با پسرش تماس گرفت و به مدت سه ماه، پدر و پسر به آرامی یک موزاییک تزئین شده متعلق به دوران بیزانس را که به گفته کارشناسان یکی از بزرگترین گنجینههای باستان شناسی کشف شده در غزه است، را از دل خاک بیرون آوردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش فرارو، این کشف هیجان باستان شناسان را برانگیخته است و مقامات حماس در حال برنامه ریزی برای رونمایی از آن در روزهای آینده هستند.
این موزاییک با ۱۷ نماد از جانوران و پرندگان، به خوبی حفظ شده و رنگهای آن روشن است.
رنه التر، باستان شناس فرانسوی گفت: اینها زیباترین کفپوشهای موزاییکی کشف شده در غزه هستند، هم از نظر کیفیت نمایش گرافیکی و هم از نظر پیچیدگی هندسه.
او گفت: تاکنون هیچ کفپوش موزاییکی با این ظرافت، این دقت در گرافیک و غنای رنگها در نوار غزه کشف نشده است.
التر میگوید قدمت سنگفرش موزاییک به زمانی بین قرن پنجم و هفتم باز میگردد. اما او گفت که باید بررسی دقیقی انجام شود تا مشخص شود که دقیقاً چه زمانی ساخته شده است و آیا بخشی از یک مجموعه مذهبی است یا سکولار.
التر که در گذشته تحقیقاتی در غزه انجام داده است، نتوانسته است از این سایت بازدید کند، اما مجموعهای از عکسها و فیلمهای گرفته شده توسط همکاران محلی را مشاهده کرده است.
مساحتی که توسط موزاییک پوشانده شده است حدود ۵۰۰ متر مربع است و سه محوطه تاکنون حفاری شده است.
مالک فلسطینی این زمین که قبل از اعلام رسمی از افشای هویت خود امتناع کرد، کف موزاییک را با ورقههای قلع پوشاند و گفت که امیدوار است در ازای حفاظت از یافته منحصر به فرد در ملک خود غرامت دریافت کند.
نوار غزه، یک منطقه ساحلی فلسطینی که بین اسرائیل و مصر محصور شده بود، در دوران باستان یک مسیر تجاری شلوغ بین مصر و شام بود. نوار ساحلی غزه پر از بقایای تمدنهای باستانی، از عصر برنز تا دوران اسلامی و عثمانی است.
با این حال، گنجینهها به ندرت محافظت میشوند. در گذشته بسیاری از آنها غارت شدند و برخی در اثر پروژههای توسعهای یا جنگ با اسرائیل آسیب دیده یا تخریب شدهاند.
منبع: فرارو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۳۷۶۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران؛ یک خانه و کوچهاش پیدا شد!
تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستانشناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافتههای آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.
به گزارش ایسنا، حسین سرحدی، عضو هیأت علمی دانشگاه زابل، که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاهنگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافتههای سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.
او اضافه کرد: کاوشهای اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمانها یا خانههای دیگر مرتبط میکرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهندۀ توسعۀ ساخت و ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.
در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفالهایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرکها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.
باستانشناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کردهاند که استقرار در این مکان را با سایر محوطههای اطراف برقرار میکرد. این کالاهای مبادلاتی به گمان باستانشناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آنها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَکها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.
سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافتههای سطحی، به نظر میرسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپههای متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستانشناسی جنوب شرق ایران به شمار میرود.